Bir Kulaç Daha Atsam Karadayım

Kalk! Kalk! Kalk ve beni dinle, sana güç veririm! Kafanla dalaştığında sana yardım edebilirim. Beni bilirsin tam 30’luk 3 tanımlı; pis sakallı, donuk bakışlı, iklimi az ılıman çoğu yağışlı. Yaşar fani yazlı-kışlı. Onların şahidi görür gözlü benimkisi amaydı, unutmadıklarımın hepsi güzel birer simaydı. Sen kendinle çatışmadayken, savaş verirken SaGo oradaydı. Taşla kafan çarpıştığında ya da kafan taşa yaslandığında anlarsın ki; kötü gider, iyi gelir. Zaman sofrasında ki en lezzetli mühim yemek. Azaldıkça aç kalmanın korkusuyla kıvranacaksın bu sebeple yaşlanacaksın, çünkü sende baştan olmak üzere sonlanacaksın, trilyonda olsan harcanacaksın, savaşı kes barışacaksın! Kendinle aynalarında birebir anlaşacaksın.

Bir kulaç daha atsam karadayım, ben hiç böyle bir denize dalmadım. Üzerimde pantolonum artı ayakkabılarım, ha gayret! Bir sene fırtına, üzerimde dolunay, gün yüzü asmış, dalgalar boyum aşmış, nefesime gücü bahşet Mevla. Bir kulaç daha atsam olur evvel Allah.

Benim bahsettiğim o derinlik hiç bir denizde yok, benim yumruklarımın içi boş, korkma yakmaz canını. Allah seni esen gibi dümdüz etmeden geri dön, dünya kızına âşık olmak seni delirtir, bu kız izdivaç için ne kötü bir cariyedir, ecel aramaz enseler, yerine gelmez sarsılan güvenler, içine düştüğüm masalsı serüvenlerdir gamzelerime ab-ı hayattan can verenler.
Dipte vurgunum, moralsizim, suskunum, yinede kendimi teskin edebilecek seviyede olgunum. Pişmanlık asla kaçamayacağın bir canavar, elleri bazen öldürür, bazen sertçe yakalar. Bil ki;
Sagopa cesaretinin bir kısmını zulada saklar, yanan ışıklarımı kaplayacak kadar karanlığım var.

 Düşersem Yanarım


Yine o kirli dram setlerimin içindeyim ve hayatının en güzel parçasıyım Kırıklarının alçısıyım. Affın olsun hain darba. Yediğim darbelerle sığındım Rab’ba. 365 Gün 52 berbat hafta ağıtlarımla rafta! En büyük destekler çıkarsızlıktan ötürü lafta. Ben aklımı dile düşürdüm, kapalı kapıdan kafamı çıkarıp kafayı üşüttüm. Yüzüne okkalı cümleler üfürdüm, hey yabancı ben zaten yıllardır içime dönüktüm. Parlayan bir alev gibi görünürdüm ama sönüktüm. Hayat bir bot ve bot çevresi, dolu büyük beyaz köpek balığı, diptekiler iştahla düşünür tepede duran azığı. Rüyalarımın öldüğü yerde uyudum ve yine bot battı ilk rıhtım ben battım ah tahtım vay bahtım. Dudaklarım kanayana kadar yapmak istediğim işte bu Rap benimle ol hep! Ölmek üzere olan dünyada bir ölümlü yaşar mahlası Kaf-Kef. Dualarım vesvası hannası eder def.

İncecik ip üzerine koca ayaklar bindi, nefsim içine sindi. Kirpiklerim titremekte korkularımdan, düşersem yanarım. O kadar içime sindim ki vinç getirsen kalkmaz başım!
Yov! Gömün burada canlı naaşım! İç çekmekten düşünmekten ağırdı saçım düşersem yanarım!

Vicdan bir güneş gibi parladıkça ısınır için, geçen vakti bir zamanlar adını koyduk niçin? Çünkü gelen gider makbulüdür kısası ziyaretin, bana müsaade sana rast gelsin budur hikâyemiz. Takdir buyur kış bulutlarım kadar doluyum Rabbım. Bir ağlasam dolar taşım seller alır bahçem bağım, yükseldikçe nefesi kesilir yalnız kalır dev dağım, aramadıkça düşman buldum hasım solum sağım. Cehennemde soğuk bir gün, boğuk bir adam, donuk bir surat bekle gelir bir gün beklediğin murat. Bazılarına gül dikenicesine batar rahat, nefret edercesine yaşar hayat, buyur mezara yat. Soğukluk içime hükmedince güneşim buz adası. Şemine pervane misali SaGo’nun aşkı. Sessizliktir içimden geçirdiklerimin sedası, duymakta olduğun engin sözler derin denizlerimin dalgası.

Sagopa Kajmer - İki Tanık

Yoo Kits, yo yo Kits!

İki tanık var biri dilimdir, biride virüs kalemim, ihanet etmez sözüm kâğıda ve halim Rabba teslim. Ölümün sessizliğine eşsiz bir seda ile girdim. Boğulmaktan korktuğum bir denizin tahmininden derinim. Benim kalbim ısrarla cennet kuşatmasında hala. Ruhum bedeni terke maruz sevap artı günahlarla. Öncelerimi dışlar sonralarım, aklım firarda. Güller yâre sevgi kanıtı, benim elimde papatya. İçimden kaba bir ses beni azarlıyor yıpratmakta. Yağmur betonla sevişirken güneş altın saçmakta. Kollarım o nankörlerle çetin güreş tutmakta. SaGo gidenlerin gölgelerini koleksiyonuna katmakta. Sevdirmeye gayret etme kendini, sevilmeye terket. Uzadıkça kısalan ömre huzur aşısı zerket. Her adım için on çuvallık külfet, Rabbım hayra lütfet, zararı belli sonlarından iki gözünü ırak et. Keşfi bekleyen cümleler içindir bütün çabam. Kelimelerden kalpler yaptım, kimini deştim acımadan. Dilini kestiklerim sükût nöbetinde gık çıkarmadan. Suratsızları kapıdan kovsan girmek ister bacadan!

Söz ehlime itaat et, benim sözüm cevher, kalemim olgunluk tahsilinde yalanına var ettim. İki tanık var; biri dilim bir kalemim, olanı biteni sindirdim yeter bana kendi derdim…

Bilirim bensiz dostum, iblis dostu, hannas komşusu. Batırdıkça batırır; derindir vesvas kuyusu. En tatlı yerinde uykumu basar karabasan kabusu. Güzel cevapların vardır elbet hain sorusu. Kanadı olsa hain kedinin, soyu kururdu serçelerin! Susuz çölde inci bulsa damla arar gözlerin. Rüzgar esmez her zamanki gemiye layık. Bir üfürse yol bulurdu bizim orta direk kayık, bu şarkı bayık. Çin ipeği giysen dahi senin değerin eşşek kılı. Gelecek hayranlarındansan aç önüne bir kahve falı. Hızlı koşan arap atının dört yana savruldu nalı. Umulmadık zamanda kesti birisi bindiği dalı. Günah ki en güzel kadındır, sizler güzele kanan. Tabiatın şeytan olacaksa yılan doğursun anan! Say geriye doğru onu, ileriye giden yolcu zaman. Başkasının ızdırabı ile huzur bulandır mutsuz insan.

Sagopa Kajmer - Gölge Haramileri

Varabildiğin yere kadar var, var, var!
Akar sular dönmez geri tıpkı gençliğim gibi. Bebekti ceninin ergeni, bir erdi büyümüş meyvesi.
Sakal-bıyıkla geride kaldı Yunusun hamlık evresi. Sivilce, akne katledildi soldu yüzümün güneşi.
Ve çivisi düşmüş tablolarda bir resimdi kendisi, kükreyen şu gökyüzünde kuşun kilitli kafesi.
Tersi döndü güvenin ansızın belirdi dostun hilesi, fincan kahve içtim kursağımda kaldı telvesi.
Kırıştır yalan kahpesi, baştan akıl alır ya cilvesi. Yıkar, geçer bir dostun düşmancasına hamlesi.
İki boy aşmış ihanetin ki kat-i yok bahanesi, hayrından umutsuzum getirme bari şerrini.
Ve hepsi aynı yolda yolcu onca bedenin kellesi, meydan önüne dizilecek ve alınacak ifadesi.
Dualar olmasaydı kim kovardı kalleş iblisi? Kalbim ak da pak da desen yüzünden yansır pisliğin.

Altın harflerle yaz mahlasımı. Halvetim kasvet, kem gözlere şiş.
Cadü ya herru, ya merru, kaf-kef. Gölge haramilerine bir selam çak.
Abile patladı, demlenir simam. Nủşinrevandan handan ummam ben.
Ahu-yi felek mum, ben şamdan. Düşmez kalkmaz bir Allah’tır uyan.

Sago sus! Husus derin çukurda içine sin, pusu kuran huşu içinde gözlerinde kin belirgin.
Vay senin şu kindar halin. Hin planların var hin. Cenin büyüdü savaşa girdi, silahlarımı bana verin.
Yardan sarkıttığın dostlarından kaçının ipini tuttun? Onlar güldü, sen somurttun. Kalbinde kaç gül kuruttun? Hatıralarından yüzde kaçını unuttun? Senin adını anmamak şartıdır dostluğumun.
Rap’den olma gökyüzünün güneşi SaGo bu benim yüzüm. Gölgeme sığınır mana özüm, hicran çölüne düştüm. Yüz pınar yaş akıtsın gözüm. Kendi başıma öğrendim, kendim büyüdüm. Dudaklarımla gömdüm! Sanma şahım herkesi sen sadıkane yar olur. Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyar olur. Sadıkane belki ol al âlemde serdar olur. Yar olur ağyar olur serdar olur didar olur.

 Bir Çıkar Yolum Yok

Etkisindeyim görmüş olduğum şaşkınlıkların, kurtulmalıyım, dışında kalmalıyım alışkanlıklarımın.
Bana benden haber veren rüyalarımın bir anlamına varmalıyım, bir yoldan çıkışa varmalıyım!
Yaşadıklarım ve anımsadıklarımdan ibaretim ben. Umursadıklarım sadık olanlar, dışladıklarım özüne bağlı kalmayanlar. Sözüne yalan katan terazi şaşkınlar, farazi malumatları, şüpheciliğimin sebebi insanlar ya da insan olup insanlık dışı roller kapanlar. Rabbime hamd-ü senalar olsun, yazdırıyor ilham kalemi Elhamdülillah, yolundayım ne eyleyim âlemi? İnsanlar komik, onları anlamam için yeter mimik. Tek sahipliğimiz bilmem kaç gram et ve içine sığınan kemik. Onu da toprak alır elde var ölüm, hüzünlü son bölüm.

Yaklaş bana yanmasın, yansan da o senin içinde yangın.
Şu an aklına düştüm, aklın yolu birdir dedim yürüdüm.
Mevzum nedir anlarsın, arzum sana yalvarsın.
Şu an kendimi gördüm, küçüldükçe küçüldüm. Eyvah!

Şu an beni dinlediğini biliyorum, seni görür gibi oluyorum, analiz ediyor yazıyorum, açımı bulup çiziyorum, gözümü siliyor yanıyorum, düşünü biliyor üşüyorum, ama bir çözüme varamıyorum, dinle! Sınıf arkadaşlarım yazdıklarımı silsin. Hayat bilgisi kitaba sığmaz başkalarına yedirin. Fazla rahattan delirin, gazla! Menzilimden gidin, gerçeklerimi bana verin, fırtınanızı gerdirin!
Heves ve hırs toz misali, maneviyat dev saray. Yaşananlara şahidimiz şems ve ay. Özel hayatlar deşifre olmuş herşey açık vay vay! Laboratuar içinde hangimiz değil yedek kobay. Bende kaçacak ayak yok bu taarruz meydanından, benden sakın! Akın akın birlikler lirik sürer mikrofondan, uyuşmakta can damarım, patlayan dikişlerimi yamarım.

Sahibinin Sesi

Elbet bir gün başı dönecek dünyanın dönmekten. Ağzının suyuna batmışlar için henüz saat erken.
"Ben bir ağacım yeşermekte dallarım ya" derken, yere düşen yapraklar ayrılmakta gövdemden.
Dünya rehavette, gözleri dalıp gitmekte, herkez kendince bir masumluk serüveninde.
Ruhum vücud karavanında, ölüm düz gidince ileride, yaptıklarım peşimde gerilerimde.
Son pişmanlık sabaha varmaz bir karanlık, nefsinin dişleri kalmamış seni dişlemekten yazık.
Belki sana göre ben delirmiş ve sorunluyum, ben senin varmak istediğim o yolun sonuyum!
Sağım-solum-önüm-arkam zaman illetiyle sarılmış. Yalnız adanın ortasında saçım sakala karışmış.
Ufaklıklar arsızlaşmış. Beden saksınızda edep çiçekleriniz sararmış.

Bıkmışım her gün aynı teranelerden ben. Bir-iki yalancı ve sahtekâr. Yoldan saptıran imtihanlar. Kana kana kanıyorlar bak! Sağım-solum-önüm-arkam gafil, hüzün kuyusuna gark olur aciz, içim acı sahibi meçhul herkes. Bu sahibinin sesi merkez!

El kâtipse kalp hâkimdir. Bak bu alıma gelen kaçıncı dize. Bak bu kaçıncı aykırılık rap fakirhanesinde. Bir lokma, bir hırka. Tavsiyeye uyanlar tavsiyeyle yaşarlar. Gözlerim 10 senedir akan durmaz hıçkıran şelale, elimde aynı hararetle yanan Rap'ten meşale, izin vermez deliyağız gözle görülen işgale, sözlerimden yüzümü gör bak eşgalime! Sıkıntı sıktığın zaman patlayan sivilce. Düşünmelisin sivilce, enine boyuna bütünce. Beter eder düşünce. Diz kapakların kanar düşünce, iblis dalga geçer kananla sertçe. Ben baktıkça ağaçlara, kalbimin kuşları konmak ister dallara.
Önceden inanırdım ne yazık ki fallara. Onlarla yitirilen sahipsiz yıllara derken "elveda" bir dize daha karala.

 Beyaban

Kuşkularıma bir kuş kondu, saçlarımda kış soludu. Hınç kuruttu mutluluğunu, tırs bu kez bu hırs sorunlu. Hayat zulümlü, kader oyunlu. Kim yerlerden toplayacak sürgün kader yorgununu?
Her işte bir hayır ve her hayırda bir de şer yatılıdır. Terim işimin kanıtıdır. Peynirimde gözü olan karga, kanatların elimle kırılır, üzüntülerimi paketlesinler söyle fiyatı kaç mangır?
Kırık hayaller kaç satır? Bana küfreder gözlerin dudakların yardım yalvarır, hırslarınızın yıprantısı yüzlerinizden yansır, benden firarî bu sır. Ben yapmadan önce kendi gölünde salını batır!
Günahlarımı taşıyanın adı hamal değil, melekti. Saflığında lekeydim, af buyur zaman bir hayli geçti. Yunus şıkkı seçti, 3 yanlışım bir doğrumla çekti gitti. Bütün hikâyem burda bitti.

Beyaban, baranın yaşı gözümün, özü bednam salmış hüznümün yüzü gülsün.
Ahvalim suskun, dokunan bana mendil tutsun.
Beyaban, fırtınan beni kavurur, gözyaşım kum olur dağılır kumuna tozuna karışır.
Biraz merhamet eyle, etme, eyleme…

Yüreğimin tel örgüsünü paramparça eden haydut, hain çelmesiyle pusuda bekler, yüzüme bakar nemrut. Sedamla gecenin örtüsünü yırttım dilini tut. Şüphelerim seslendikçe geçilemeyecektir benim hudut. Bak, güneş parlaklığıyla yüce, deniz dalgalarıyla ulu. Heybetimin rüzgârıyla söğütçesine titredi Rabbin kulu, göğe açılan iki elimin bil ki birdir yolu. Mikrofon icâdoldu, elim yazdı, vurdum sağlı sollu. Öldürme gözlerini görünce beni simamı belle!
Lisanım benimle koç, külyutmaz hile. Bir beyitte çift sille. Bile bile gülümse. Ağırbaşlı bir dille mürekkep yalar bu dede. Uykusuz geceyle aşka dal, tam ortasında uyuya kal. Bu acımasız hayal bir kâbusun esiri ve kör topal. Kendime verdim emri, kim çekerse çeksin resti. Başı dönük divanenin avare gezer hisleri.

Sonumuz Yakın Mesafe

İçinden geleni kâğıda dök boşalsın ilham yağmuru. Gezinsin ruhum derin sularında yunus mağduru. Ümit varem düzelir belki belimin kamburu. Duru gözyaşlarımın parıldar tenimde ruhum. Çeşmi siyahım nedir bu derdin? Kirpiklerine saklanırsın, görünmek istedikçe saklanırsın, yaklaştıkça harlanırsın, harlandıkça sızlanırsın, yıkılmadan sallanırsın. Sen dünyaya aydan yakınsın, ben dünyanın sırdaşıyım, sen dünyalık rüyaların uykusundasın, ben dünyalık kâbusların bunalımlarındayım, sonumuz yakın mesafe. Bak gönlümün etten sarayı kandan harabe, mutluluğumu tehdit eder duyduğum her hurafe, insan üzgün taife, yarın bayram dünüm arife, kaldıramayacağım yükleri almadım hafife. Bana asla dostluktan bahsetme, kendi inandığın yalanlarla aks etme, iblis her gözün göremediği hain kelle, o kelleler kopmadan doğar olacaktır hile.

Yalvarışım bahtıma güvenimden, herşey kendiliğinden.
İçimdeki minik çocuk titrerken, belki gün gelir aldanırım.

Sabır çile çektikçe dile, bile bile attığın her adımım gelecek dile,
Bugünden mi yarınını satın aldın? Korkarım sonumuz yakın mesafe.

Sana neden bahsetmemi istersin? Hanım kızların iz bırakmadan yürüdükleri karlı yollardan mı? Cemiyet âleminin ayaklarını kapan kapanlardan mı? Ortaokul çocuklarının ellerindeki renkli haplardan mı? Buna da çok şükür deme! Yıllar sonra olanlardan ötürü yüzüne tükürürse ufak çevir bebe, geçmişin kahrı yakar bağrı demedi deme, insanoğlu herşeyi deviremez bir bilekle. Bu şehrin ışıkları gün geçtikçe loşlaşmakta, erkekler hemcinslerinden hoşlanmakta, yasaklar izdivaçta örfe ters düşenler revaçta, tavşanların aklı havuçta, ne kaldı avuçta? Ta derinlere kadar yolu var, ateşten terlik giydirirler beynin fokurdar, zebaniler homurdar, et ile kemiğin sonu alevden murdar.

SaGo Kaf Kef. Sonumuz yakın mesafe. Beyler bayanlar, merdivenden kayanlar.

Gördüklerime İnanmam Gerek

Ne güzel bir hava, ne güzel bir mekân.
SaGo Kaf Kef, Kaf Kef!
Merhaba!
Bendeniz Sagopa Kajmer, Pesimist kötü adam.
Evet, ta kendisi işte o benim.
Boş oda bom boş, bom boş, bom boş.
Herşey yerli yerinde, herşey burda.
Mikrofonum burda, ses 1-2.
Boş bir kâğıt bomboş ve mikserim ve sözlerim.
Anlat-mak lazım.
Anlatmam lazım anlatmalıyım ben her zaman
Anlatmam lazım anlatmalıyım ben her zaman
Evet anlatmam lazım anlatmalıyım ben her zaman.
Bu benim hayatım!

Hüner süsüm, bilgim madenim, aklım canım.
Göz bebeğimden gerek öğrenmen, bak bana doyasıca hayat eli sopalı bir öğretmen.
Siyah saç ak defterlerle geldin ak saç, siyah defterle gidiyorsun. Sen uyurken gülistanda ben diken üstünde yatmış acıyorum. Derdim kadar olsaydı kuvvetim, benimle baş edemezdi kasvetim. Kendini iyi bilen kötülere ne yarar ki benim iyiliğim?
Kurudu iliğim. Uzak değil ki malum sırrım feryadımın menzilinden. Ne olur bir haber gönder en tezinden! Kulaklarım dilimin müşterisi ezelden. Dediler Yunus’a bal dudaktan acı kelam etme. Demesi hayli kolay yaşamayanın bu dertle. Yunus çıkan fırtınada beli kırılan çiçek.

Gördüklerime inanmam gerek
Ama nasıl olacak bana birisi bunu anlatsın.
Külahıma anlatsın!
Sevdiklerime kavuşmam gerek
Ama nasıl olacak bana birisi bunu anlatsın
Külahıma anlatsın!

Heder olan yürekleriniz gem almamakta. Hebadır onca sevgi sözlerine kanmışlığın leşleri, bir bir geçmişe mazi. Söyle çok mu önemli ikili yaşanmış mazi? Azimle unutup sadakatle geleceğe yemin ol. Başta zor gelir adım atılmış her yol. İlişkiler yine tenha. Münzevi Raplerime bir hamlede verdim fetva. Yağmuru kara çeviren hava, kolaysa çık ava. Burası çorak ova. Mahlasımın anlamı Kaf dağının Kaf’ı ve ölü Kefeninin Kef'i. En güzel kuşlar benim ellerimden yedi en güzel yemi.
Yürüdüm koşa koşa, boşa sallar küreği deryada küçük balık, büyük balıkların hepsi salık, güçsüze yazık… (Doğru dersin bree)